Persoonlijke brief van Anna
Inmiddels ben ik alweer bijna 2 maanden terug in Bolivia. Natuurlijk was ik blij om weer terug te zijn en om iedereen weer te zien, vooral de kinderen. Gelukkig is alles goed verlopen tijdens mijn afwezigheid. Direct na mijn terugkomst kwamen Mikis en Charissa op bezoek, de grondleggers van Stichting Atiy. Bijzonder voor hun was om de door hen opgezette school Atiy te laten zien aan hun 3 kinderen en natuurlijk de school in Kasa Huasa: ‘Bolivia Holanda’ , waar ze zeer warm werden onthaald. En natuurlijk hebben ze tijd gedeeld met de kinderen bij ons in het eetzaalproject. Verder hebben ze alle andere projecten bekeken die met donatiegelden opgebouwd zijn en ondersteund worden, zoals de medische post, het tuinbouwproject en het huiswerkbegeleidingsproject. Al met al een heel waardevol bezoek
De toekomst
Vanuit beide scholen zijn er vragen voor hulp gekomen.Te bekijken en te besluiten is, waar de hulp het hardst nodig is en zo de fondsen het best te besteden.
U mag ook zelf beslissen aan welk project u wilt meewerken. Kijk hiervoor <Link>
Heden
Er zijn wat stakingen en onrusten geweest vanuit het publieke transport en studenten van de universiteit, maar de kalmte is nu weer teruggekeerd. Op 6 augustus was het de 190everjaardag van Bolivia sinds de bevrijding van de Spanjaarden. We hadden voor het eerst een officiële uitnodiging gekregen om mee te lopen in de optocht ter ere van Bolivia; het was een hete, lange dag, dus niet echt leuk om mee te doen.
Na de wintervakantie zitten de kinderen weer helemaal in het ritme van naar school gaan en huiswerk maken. We hebben dankzij de donaties weer een heel nieuwe voorraad levensmiddelen kunnen kopen voor de maaltijden in het eetzaal project: zakken rijst, macaroni, vlees en kip (de diepvries zit weer vol) en melkpoeder, kaas en andere producten. De moeders van de
kinderen helpen om de beurt in de keuken en in de groentetuin; het gaat God zij dank goed.
Ook hebben we weer een paar families met kleding en levensmiddelen geholpen, die door omstandigheden in een crisissituatie zijn gekomen, meestal door ziekte. Een alleenstaande moeder met 6 kinderen hebben we geholpen met een tafel met krukjes en een stapelbed: 3 kinderen sliepen op de grond.
Doña Justina is op de markt bestolen door een groep straatjongens, ze hebben haar kookkarretje met gasfles afhandig gemaakt en dat was haar dagelijkse broodvoorziening; ze is alleen en heeft 4 kinderen. Bah zo gemeen. Ik laat het hierbij. Lieve groeten Anna
